به نام خدا و برای خدا

حقیر بعنوان یکی از بسیجیانی که بخشی از جوانی خود را در دفاع مقدس گذرانده و در عملیاتهای پدافندی و آفندی و عقب نشینی های پی در پی پایان جنگ از فاو تا جبهه های شمال غرب حضور داشته ام، امروز این حق را دارم، که فرماندهی هاشمی رفسنجانی در دوران دفاع مقدس را به نقد کشم و برای نسل بعد از خودم، قسمتی از جعبه پر اسرار و سیاه عالی جناب سرخ پوش را بالا بزنم، تا ملت عزیز ایران پی به مظلومیت رزمندگان و عمق خیانتهای افراد خائن به امام و کشور ببرند! آنانی که این روزها، مدل ژاپن و آلمان را برای خلع سلاح نظامیان کشورمان توصیه کرده، تا امنیت رژیم صهیونیستی تأمین گردد.

البته باید زودتر به ابعاد جعبه سیاه فرماندهی هاشمی رفسنجانی پرداخته می شد، تا امروز گرفتار گستاخی پی در پی ایشان برای خلع سلاح کشورم، در مقابل شیطان بزرگ و رژیم صهیونیستی نباشیم! باید به جرأت گفت؛ که هاشمی رفسنجانی نقش اصلی را در نوشاندن جام تلخ زهر قطعنامه 598 به حضرت روح الله داشت! باید به مردم خوب کشورم گفت؛ اگر میرحسین موسوی از رزمندگان دفاع مقدس پشتیبانی لازم را نمی کرد و بودجه جبهه ها را در امور دیگری هزینه می کرد، تنها با اشاره هاشمی رفسنجانی بود!

جناب رفسنجانی در دفتر خاطرات 23 اردیبهشت 65 خود اینگونه می نویسد: «نخست وزیر تلفنی اجازه صرف 100 میلیون دلار از سهم جنگ را یرای تأمین ارز کارگاه های کوچک برای حفظ اشتغال خواست.» و در 20 خرداد 65 در خاطرات رفسنجانی می خوانیم: «آقای نخست وزیر تلفنی خواست که موافقت کنم 10 میلیون دلار از محل جنگ صرف خرید دستگاه های مخابراتی برای تأمین مخابرات در صورت از کار افتادن مرکز مخابرات اسدآباد شود!»

هاشمی رفسنجانی در دفتر خاطراتش مورخ 16 اردیبهشت 65 از مخالفت حاج حسن روحانی با تقویت سپاه برای جنگیدن خبر داده و چنین می نویسد: «بعد از جلسه مجلس، آقای دکتر روحانی آمد و راجع به جنگ و مشکل ارتش و سپاه و مهندسی رزمی بحق شد، آقای روحانی نگران توسعه طلبی سپاه می باشد.»

برای پی بردن به ابعاد و زوایای دفاع مقدس و نقش مشکوک هاشمی رفسنجانی در عدم اولویت قرار گرفتن جنگ در نزد فرماندهانی که خود را سرهنگ نمی دانند! ولی نقش فرماندهی و سرهنگی و سیاست بازی آنان در عقب نشینی جزیره فاو، بر کسی پوشیده نیست! مطالعه کتاب وزین راز قطعنامه از انتشارات کیهان را پیشنهاد می نمایم، که وزیر وقت سپاه آقای رفیق دوست در مصاحبه ای گفت: «به جرأت می گویم و نمی خواهم باز کنم که عقب نشینی فاو، سیاسی بود.»

عملکرد سیاسی هاشمی رفسنجانی، میر حسین موسوی و حسن روحانی، در عدم پشتیبانی لازم از بسیجیان و سپاهیانی که جنازه هایشان همچنان از فاو گمنام به کشور باز می گرد، بر کسی پوشیده نیست و لذا باید پاسخگو باشند که چرا برای یک پیروزی بزرگ احتمالی، جبهه های جنوب را بی دفاع رها نموده و رزمندگان را به شمال غرب اعزام کردند، تا فرصت لازم برای یک عقب نشینی سیاسی را با شهداء، اسراء و مجروحین بسیاری را در 28 فروردین 67 فراهم نمایند؟! آیا طرح خلع سلاح نیروهای نظامی از سوی جناب رفسنجانی برگرفته از خیانتهای دیروز این جماعت لیبرال طرفدار کدخدا(آمریکا) در دوران دفاع مقدس نمی باشد؟!

والسلام